การเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ คืออะไร

การเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุ เป็นรูปแบบการเขียนโปรแกรมที่ใช้แนวคิดของออบเจ็ค ซึ่งในออบเจ็คนั้นจะประกอบไปด้วยสมาชิก 2 แบบ คือ ตัวแปรซึ่งเป็นข้อมูลหรือกำหนดคุณลักษณะของออบเจ็ค และเมธอด เป็นฟังก์ชันการทำงานที่อ็อบเจ็คสามารถทำได้ ในการสร้างออบเจ็คนั้นจะอยู่ภายใต้การกำหนดของคลาส โดยคลาสคือการกำหนดว่าออบเจ็คจะมีสมาชิกอะไรบ้าง และกำหนดการทำงานของเมธอด ดังนั้นออบเจ็คจะสร้างจากคลาส เราเรียกออบเจ็คว่า instances ของคลาส

OOP คือการมองทุกอย่างให้เป็น object ซึ่งแบ่งได้เป็น

     1. Object ที่เป็น รูปธรรม เช่น คน,ใบรายการสินค้า
     2. Object ที่เป็น นามธรรม เช่น ความเป็นเจ้าของ,เที่ยวบิน เป็นต้น

Object

– Object คือ สิ่งที่มีคุณสมบัติและพฤติกรรมตามที่กําหนดไว้ในคลาส
– ออบเจ็กต์(object) แบ่งได้เป็นสองประเภท คือ
1) สิ่งที่เป็นรูปธรรม (tangible) คือสิ่งที่เป็นวัตถุและจับต้องได้อาทิเช่น นักศึกษา ปากกา และรถ เป็นต้น
2) สิ่งที่เป็นนามธรรม (intangible) คือสิ่งที่ไม่สามารถจับต้องได้อาทิเช่น คะแนนรายชื่อวิชา การลงทะเบียน การฝาก-ถอนเงิน และตารางเที่ยวบิน เป็นต้น

Class
– Class หมายถึงโครงสร้างของ object โดย class เป็นตัวกำหนดว่า object นั้นจะมี data หรือคุณลักษณะอะไร บ้าง และมี method อะไรบ้าง เปรียบเสมือนพิมพ์เขียว (template) ของออปเจ็ค
– ออปเจ็คที่ถูกสร้างมาจากคลาส (class) บางครั้งเรียกว่าเป็น instance ของคลาส
คลาสหนึ่งคลาสสามารถสร้างออปเจ็คได้หลายออปเจ็ค
– Object นั้นจะถูกสร้างขึ้นตามกระบวนการทำงานของ JVM โดยที่นักพัฒนาจะต้องนิยาม Class ที่ต้องการให้กับ JVM

 

class

 baseclass{
public i = 0;
function $thi}
}

child baseclass{
}

new child;
echo c->i;

echo "
";

$c

->i;

?>